Amonyak normalde renksiz gaz halinde bulunan, inorganik bir kimyasaldır. Endüstride en yaygın kullanılan alkali kimyasalların başında gelir ve insanlar için toksiktir. Gaz halinin üzerinde çalışmak daha zor olduğundan genelde sulu çözeltileri halinde satılır ve sahip olduğu polar yapı sayesinde suyun içinde kolayca çözünür. Çok keskin ve rahatsız edici bir kokusu vardır. En karakteristik özelliklerinden birisi saf haldeyken hidroksil fonksiyonel grubu içermemesine rağmen zayıf bazik olmasıdır.

Amonyak canlılarda metabolik olarak üretilse de çok zehirli olduğu için ya daha zararlı kimyasallara çevrilir ya da hemen dışarı atılır.

Di etilen glikol veya bilinen kısaltmasıyla DEG normal koşullar altında kokusuz, renksiz, düşük uçuculukta bir sıvıdır ve iki ucu bir hidroksil grupla sonlanan düz zincirli bir dihidrik alkol alifatik bileşiğidir. Higroskopik bir maddedir. Zehirlidir ve tatlımsı bir tadı vardır. Su, alkol , eter , aseton ve etilen glikol ile karışabilir. Yaygın olarak kullanılan bir çözücüdür.  

Zehirli olduğu ve bu kadar yaygın kullanıldığı için birçok DEG zehirlenme vakası bildirilmiştir. Bunların temel sebebi özellikle ilaçlarda ve gıdalarda propilen glikol yerine ucuz alternatif olarak kullanılmasıdır. Öyle ki 1937’de Amerika’da üretilen bir ilaçta bu şekilde kullanılmasından dolayı 105 kişi hayatını kaybetmiştir ve bu olaydan sonra Amerika Birleşik Devletlerinde ilaçlarla ilgili testlere ciddi prosedürler getirilmiştir. Avusturya’da da şaraplara tatlandırıcı olarak katılmasından sonra bu olay farkedilmiş ve dünya genelinde birçok ülkede milyonlarca şişe şarap toplatılmıştır. Bunların haricinde Nijerya, Hindistan, İspanya gibi farklı bölgelerde de farklı zamanlarda dietilen glikol ölümlere sebep olmuştur. Ayrıca bir dönem Çin tarafından üretilen sahte diş macunlarında dietilen glikol olması dünya çapında bir krize sebep olmuş ve Çin hükümetini diş macunlarında kullanımını yasaklamaya zorlamıştır. 

Bu yüzden hala yaygın olarak kullanılsa da birçok alanda DEG yerine daha az toksisite değerine sahip olan trietilen glikol kullanılmaya başlanmıştır. Yine de etilen glikolle karşılaştırıldığında daha yüksek molekül ağırlığı dolayısıyla daha az uçucu olduğu için yüksek miktarlarda kullanılır. 

Titanyum dioksit doğada farklı kristal yapılar halinde, maden olarak bulunabilen bir kimyasaldır. Doğada rutil, anatas ve brookit olmak üzere üç şekilde bulunur ama yaygın olarak anataz ve rutil formları kullanılmış ve üzerine çalışılmıştır.

 Maden olarak çıkarıldığında genelde siyahtır ama saf halde beyaz bir tozdur.. Titanyum metalinin oksitlenmiş halidir ve kırılma indisi yüksektir. Bu yüzden boya yapımında, pigmentlerde kullanılır. Dünyadaki tüm pigmentlerin üçte ikisinde kullanıldığı tahmin edilmektedir.

Titanyum dioksit anatasın kırılma indisi rutile göre daha düşüktür ve yine rutile göre daha yumuşak yapıdadır. Bu yüzden Titanyum dioksit rutil pigment olarak daha başarılı olsa da farklı uygulama alanları için anatas da tercih edilebilir. Ayrıca daha uygun maliyetli oluşu da Titanyum dioksit anatası cazip kılmaktadır.

Nanoteknolojik uygulamalar ve güneş panellerindeki kullanımlar için de kristal yapısı dolayısıyla anatas daha uygundur.

Ksilen veya halk arasında bilinen ismiyle fırın tiner; bir benzen halkasına iki metil grubunun bağlanmasıyla oluşan kimyasallara verilen isimdir. Yukarıda, kimyasal yapılarında da görülebileceği gibi bu metil gruplarının bağlandıkları karbon atomlarına göre farklı isimler alırlar ve farklı özellikler gösterirler.  

Metil grupları yan yana karbonlara bağlandığında (Gösterimde birinci sırada) O-ksilen, araların bir karbon atomu olduğunda (Gösterimde ikinci sırada) M-ksilen, birbirlerine tamamen zıt şekilde bağlandığında ise (Gösterimde son sırada) p-ksilen olarak adlandırılırlar. Özellikle p-ksilen traflatik aside oksitlenebildiği için en değerli ksilen izomeridir. Endüstriyel olarak satılan fırın tiner genelde bu izomerlerin karışımıdır.  

Bütün ksilen türleri renksiz sıvıdır ve hepsi aşırı yanıcıdır.