Parafin, petrol mumu olarak da bilinen, genelde 20 ile 40 arasında doymuş karbon atomu içeren doymuş bir hidrokarbondur. Sıvı parafinin ise karbon sayısı daha azdır. Parafin genelde petrol ve kömür gibi fosil yakıtlardan elde edilir ve renksiz yumuşak bir katı veya renksiz kokusuz bir sıvıdır. Suda çözünmez ama eter, benzen ve bazı esterler gibi uygun hidrokarbonlarda çözünür ve kolayca yanmasına rağmen yaygın kimyasal reaktiflerin çoğundan etkilenmez. Bu sayede yenildiği zaman çok fazla sindirime uğramaz ve parçalanmadan vucuttan geçer. (Bu konuda tartışmalar devam etmektedir.)

Parafin 1830’da ilk keşfinden beri çok farklı alanlarda kullanılmıştır. İlk keşfedildiği dönemde mum üretimi için kullanılmıştır. Yüksek Isı kapasitesi ve yanma enerjisi, uygun erime noktası, yerini aldığı hayvansal yağlara göre daha temiz ve stabil yanması gibi özellikleri onu mum üretimi için mükemmel bir kimyasal yapar. Bu yüzden 20. yüzyılın başında mum üretimiyle beraber birçok sektörde patlama yaşanmasına sebep olmuştur.

Sodyum bikarbonat veya bilinen ismiyle karbonat bir sodyum tuzudur. Amfoterik özellik gösterir. Genellikle beyaz katı kristaller halinde bulunur ama toz halinde de bulunabilir. Hafif tuzlu, bazik bir tadı vardır. Doğada nahkolit şeklinde bulunur.

Sodyum bikarbonat halk arasında kabartma tozu olarak da bilinen, yüzyıllardır çok yaygın kullanılan bir kimyasaldır.

Sodyum hidroksit; kostik, sud kostik olarak da bilinen bazik bir bileşiktir. Suda ekzotermik bir reaksiyonla kolayca çözünür. İyi bir karbondioksit tutucudur. Endüstride çok yaygın kullanılan bir bazdır. 2004 yılında dünyada 60 milyon ton üretilmiştir.

Sodyum hidroksit; payet, boncuk formlarında ve likit halde bulunabilir. Boncuk kostik sıkıştırılarak üretildiği için daha yoğundur ve hava ile daha az temas alanı olduğu için daha saftır ve havadan daha az nem çeker. Ayrıca suda daha iyi çözünür ve daha az toz çıkartır.

Likit kostik ise sodyum hidroksitin farklı oranlarda suda çözünmüş halidir.

Amonyak normalde renksiz gaz halinde bulunan, inorganik bir kimyasaldır. Endüstride en yaygın kullanılan alkali kimyasalların başında gelir ve insanlar için toksiktir. Gaz halinin üzerinde çalışmak daha zor olduğundan genelde sulu çözeltileri halinde satılır ve sahip olduğu polar yapı sayesinde suyun içinde kolayca çözünür. Çok keskin ve rahatsız edici bir kokusu vardır. En karakteristik özelliklerinden birisi saf haldeyken hidroksil fonksiyonel grubu içermemesine rağmen zayıf bazik olmasıdır.

Amonyak canlılarda metabolik olarak üretilse de çok zehirli olduğu için ya daha zararlı kimyasallara çevrilir ya da hemen dışarı atılır.

Etanol veya etil alkol iki karbonlu basit bir organik bileşiktir. Uçucu yanıcı ve renksiz bir sıvıdır. Dumansız, gün ışığında görülmeyen mavi alevle yanar. Psikoaktif bir madde olduğu için keyif verici madde olarak sıkça kullanılır. Alkollü içeceklerin aktif maddesidir. Doğal olarak mayalanma ile bazı tek hücreli canlılar tarafından üretilir. Petrokimyasal olarak da üretimi mümkündür. Antiseptik ve dezenfektan olarak tıbbi uygulamaları vardır.

Petrokimyasal yollarla üretilen etil alkol ‘Sentetik Etil Alkol’ olarak isimlendirilir. Genelde %99 ve üzerinde saflıklarda bulunur. Fermantasyon ile elde edilen etil alkole göre daha fazla koktuğu için genelde endüstriyel işlemlerde tercih edilir.

Trietanolamin veya yaygın kullanılan kısaltmasıyla TEOA, hem tersiyer amin hem de triol olan yapışkan bir sıvıdır. Çok güçlü bir bazdır. %1’lik çözeltisinin pH değeri yaklaşık 10’dur. Saf haldeyken renksiz olmasına rağmen içerdiği saflıksızlar yüzünden sarı renk alabilir.

TEOA Çok iyi bir yağ çözücü ve pH dengeliyici olduğu hem endüstriyel olarak hem de tüketici ürünlerinde sıklıkla kullanılır ve kozmetik ürünleri gibi hassas sektörlerde kostik gibi daha aktif alkalilere göre tercih edilir

Trietanolamin bazı kimyasal silahların üretiminde kullanılabildiği için kimyasal silahlar sözleşmesinde yer almıştır.

Etanol veya etil alkol iki karbonlu basit bir organik bileşiktir. Uçucu yanıcı ve renksiz bir sıvıdır. Dumansız, gün ışığında görülmeyen mavi alevle yanar. Psikoaktif bir madde olduğu için keyif verici madde olarak sıkça kullanılır. Alkollü içeceklerin aktif maddesidir. Doğal olarak mayalanma ile bazı tek hücreli canlılar tarafından üretilir. Petrokimyasal olarak da üretimi mümkündür. Antiseptik ve dezenfektan olarak tıbbi uygulamaları vardır.

Alkollü içecekler birçok devlet tarafından ağır şekilde vergilendirilir ancak etil alkolün çok geniş bir kullanım alanı vardır. Bu kullanımlar üzerindeki vergi yükünü hafifletmek için etil alkolün içine içilmeye uygun halden çıkartan ek kimyasallar konulur. Bu kimyasallar acı tatları olan denatonium benzoat gibi maddelerdir. Bu şekilde üretilen alkollere denatüre alkol denir.

Formik asit (metanoik asit) veya halk arasında bilinen ismiyle karınca asidi tek karbonlu en basit karboksilik asittir. Hem aldehit hem de karboksilik asit özelliği taşır. 

Formik asit ismi ilk olarak karıncaların salgılarında rastlandığı için Latince karınca anlamına gelen ‘formika’ kelimesinden türetilmiştir. Karıncalar bu asidi düşmanlarına karşı bir savunma mekanizması olarak kullanırlar. 

Kimyasal olarak da asetik asitten yaklaşık on kat daha güçlü olan formik asit alkollerle ester oluşturmak için kolayca reaksiyona girer. Karboksili asitlerin bütün özelliklerini taşır. Isı ve asit varlığında karbon monoksit (CO) ve suya ayrışır. Örnek vermek gerekirse sülfürik asit ile reaksiyonu laboratuvarlarda karbondioksit kaynağı olarak kullanıma uygundur. Platin varlığında ise hidrojen (H₂) ve karbondioksit (CO₂) olarak ayrışır.

Polietilen Glikol veya sık kullanılan kısaltmasıyla PEG birçok farkı sektörde çok yaygın kullanılan organik bir bileşiktir. Aslında etilen oksitin açılarak yanyana bir polimer veya oligomer oluşturmasına verilen isimdir. Bu yüzden polietilen oksit olarak da isimlendirilir. PEG; su, metanol, etanol, asetonitril, benzen ve diklorometan içinde çözünür. Hidrofilik bir moleküldür.

PEG genelde polimerin molekül ağırlığına göre isimlendirilir. Örnek vermek gerekirse PEG 400 dediğimiz zaman bu, 380 ile 420 arasında molekül ağırlığına sahip bir polimer olduğunu gösterir. PEG, 200 ile 10,000,000 gram molekül ağırlığında olabilir.

Titanyum dioksit doğada farklı kristal yapılar halinde, maden olarak bulunabilen bir kimyasaldır. Doğada rutil, anatas ve brookit olmak üzere üç şekilde bulunur ama yaygın olarak anataz ve rutil formları kullanılmış ve üzerine çalışılmıştır.

 Maden olarak çıkarıldığında genelde siyahtır ama saf halde beyaz bir tozdur.. Titanyum metalinin oksitlenmiş halidir ve kırılma indisi yüksektir. Bu yüzden boya yapımında, pigmentlerde kullanılır. Dünyadaki tüm pigmentlerin üçte ikisinde kullanıldığı tahmin edilmektedir.

Titanyum dioksit anatasın kırılma indisi rutile göre daha düşüktür ve yine rutile göre daha yumuşak yapıdadır. Bu yüzden Titanyum dioksit rutil pigment olarak daha başarılı olsa da farklı uygulama alanları için anatas da tercih edilebilir. Ayrıca daha uygun maliyetli oluşu da Titanyum dioksit anatası cazip kılmaktadır.

Nanoteknolojik uygulamalar ve güneş panellerindeki kullanımlar için de kristal yapısı dolayısıyla anatas daha uygundur.

Üre veya diğer bilinen adıyla karbamid, bir karbonil grubuna 2 -NH₂  grubunun bağlanmasıyla oluşan bir amindir. Kesin olarak ilk defa 1828 yılında sentezlenmiştir. İki tarafında iki NH₂ grubuna sahip olması sayesinde kolaylıkla çok farklı reaksiyonlara girebilmektedir.  Hem canlıların metabolik reaksiyonlarında hem de endüstriyel alanlarda çok farklı yerlerde üre kullanılmaktadır. Alkali veya asidik değildir. Çok yüksek miktarlarda alınmadığı sürece toksik değildir. Canlılarda; protein sindiriminin yan ürünü olarak ortaya çıkan ve toksik olan amonyak, memeliler tarafından karaciğerde daha az toksik olan üreye dönüştürülerek vücuttan atılır.

Ürenin gübre olarak kullanımı çok yaygındır ve toprakta amonyuma dönüşür. Bu amonyum bitkilere ihtiyacı olan azotu sağlar. Bazı durumlarda ise üre topraktaki bakteriler tarafından nitrata dönüştürülür ve bu da bitkiler için besleyicidir. Genelde gübre olarak kullanılan ürenin kalitesi en çok biüret ile bozulur. Fazla azot içeren bileşiklerin atmosfere salınımı çevre için zararlı olduğundan azot gübrelerinin kullanımda yeni teknolojiler geliştirilmektedir.

Ayrıca son zamanlarda özellikle dizel arabaların emisyon azaltıcı sistemlerinde üre kullanımına başlanmıştır. Bu sayede dizel yakıtın yanmasından ortaya çıkan zehirli gazlar neredeyse tamamen zararsız hale getirilir.

Sodyum asetat, asetik asitin sodyum tuzudur ve sodyum etonat olarak da bilinir. Genelde aşırı higroskopik olduğu için hava ile temas ettiğinde havadan su çekerek eriyormuş gibi gözükür.

Sodyum asetat, sağlık açısından çok fazla bir risk oluşturmaz ve çok geniş bir alanda kullanılır.

Hint Yağı, hint fasulyesi bitkisinin ekstrakte edilmesi ile üretilen, farklı bir tadı ve kokusu olan bir sıvıdır. Kastor yağı olarak da bilir ve ünlü motor yağı yağ üreticilerinden birisi olan ‘Castrol’ün ismi burdan gelmektedir. %80’den daha fazla oranda risinoleik asit içerir. Risinoleik asit, diğer bitkisel yağ asitlerinden 12. karbonunda içerdiği hidroksit gurubuyla ayrılır ve bu risioleik asiti diğerlerine göre çok daha polar yapar. Bu polarlık sayesinde de çok kolay türevlenebilir.

Hint yağı ağır bir tadı olduğu için yemek yapımında kullanılmaz ama özellikle bağırsak ve cilt hastalıklarında hint yağı insanlar tarafından binlerce yıldır kullanılmıştır. Cilt için iyi bir nemlendiricidir ve ağızdan yüksek miktarlarda alındığında müshil etkisi yapar. Ayrıca antiseptik özelliği vardır ve dokuların yenilenmesini hızlandırır. Bu yüzden merhem olarak yaraların üzerine sürülür. Genel olarak toksik olmamasına rağmen alerjen olabildiği için hindistan cevizi yağı gibi başka yağlarla karıştırılarak kullanılır. Normalde insanlar için toksik olabilecek kimyasallar içerse de üretimi sırasında bu kimyasallar etkisizleştirilir.